Vincent Diepeveen, Veenendaler in dienst bij de vijand, had de toon al gezet door vooraf al te roepen dat het vooral de vraag was of Veenendaal met 0-8 zou winnen of niet. Dus we stapten vol vertrouwen in de trein naar Utrecht. Vanaf het station liepen we onder begeleiding van de andere OZU-Veenendaler Rens Wolters naar de locatie. Joost vertrouwde het echter niet en was bang dat Rens ingehuurd was om ons expres naar een andere locatie te leiden. Daarom koos hij zijn eigen weg….. die een stukje langer bleek te zijn. In een wat krappe zaal mochten we knietjevrijen met onze tegenstanders. Maar wat wil je ook met een locatie in Utrecht centrum, die weten de huurprijzen wel.

Stefan Bekker aan bord 1 speelde het interessante Ph4, waarna zijn tegenstander antwoorde met Lg4?? en de loper werd geslagen. De beste man (Van Eeden, toch een behoorlijke 2000-speler) snapte niets van deze bizarre blunder en bood zijn excuses aan dat Stefan hiervoor helemaal naar Utrecht moest komen. Wij snappen het wel, Stefan trilt nogal met zijn benen tijdens het schaken en als je knie-aan-knie zit dan leidt dat vast behoorlijk af….

Inmiddels was de cabrio van HJG de Lange ook voorgereden en kon Joost op bord 2 ook beginnen. Er werd behoorlijk snel gespeeld. Hans rokeert, Joost doet Lxh3!, Hans antwoordt direct met gxh3?? Hij had Pf3 met schaak en dame verlies overzien en kon direct opgeven.

Zelf had ik aan bord 6 met een klein trucje een pion gewonnen. Vervolgens kon ik door matdreiging de belangrijkste witte stukken ruilen, maar tegenstander De Vries zag de juiste volgorde niet, verloor een stuk en gaf op.

Binnen no time had Gunie op bord 5 tegen Ackerman een paard op b6 waardoor de toren op a7 opgesloten werd. Gunie ging voortvarend te werk door er gelijk een pion tegenaan te gooien en al gauw konden de stukken in het doosje.

Etienne moest op tijd weg, dus vooraf hadden we grappend gezegd dat we dan om 15.00 wel wilden lunchen met het team. De bovengenoemde 4 waren keurig op tijd klaar, maar de rest had toch iets meer tijd nodig.

Onze debutant Luuk bracht de 5-0 op het scorebord en daarmee de winst. Tegenstander Van Leeuwen had graag een rij 0 aan het bord toegevoegd, zo overtuigend dirigeerde Luuk het ene na het andere zwarte stuk zijn stelling in. ‘Adding insult to injury’ lijkt uitgevonden voor het lijden van zijn tegenstander, die erg lang wachtte met opgeven.

Ook Lubbers, die tegen Etienne speelde, had een moeilijke middag. Er ging een pionnetje af, later nog een pionnetje. Vervolgens moest wit in een moeilijke stelling dames ruilen om stukverlies te voorkomen en was kansloos in het vervolg. Niet gek met bijna 700 ratingpunten verschil op bord 4.

Bart had een interessante pot, leek gelijk op te gaan. Opponent Van Dijk vond vrij lang de juiste zetten. Langzaam, maar zeker werd het krachtsverschil toch duidelijk en bleven er teveel zwakke pionnen over aan zwarte zijde, die Bart begon op te eten. Toen gooide de tegenstander toch maar de handdoek.

Arjen was als laatste bezig. Inmiddels had ik hem ingefluisterd dat remise geen optie was. Zijn tegenstander (Gaaff), pas 3 weken lid bij OZU, gaf het langste partij om uiteindelijk toch te capituleren met een ongewild torenoffer. 8-0! Sommige mensen (ik) hebben dit nog nooit meegemaakt. Anders mensen (Luuk) winnen gelijk bij hun debuut met 8-0. Op Utrechtschaak doopte een creatieve geest onze clubnaam om in V11111111daal, hopelijk doen we onze nieuwe naam de volgende wedstrijden ook weer eer aan!

-Johan van den Bank