Voor de zesde ronde van de competitie reisden we af naar Groesbeek. Dit keer niet om tegen het eerste–waar we in het verleden vele robbertjes mee hebben uitgevochten in de 2e klasse – te spelen, maar voor onze wedstrijd tegen het tweede. Het verbaaste me dan ook niks dat toen ik binnen kwam enkele spelers van hun eerste team meteen herinneringen kwamen ophalen aan die (vaak spannende) wedstrijden.
Ook vandaag was het niet meteen duidelijk welk team er ging winnen. Waar ik (Etienne) zelf een bizarre, en waarschijnlijk ook slechte, gambietvariant tegen de Bird uit probeerde leek ook Johans pionoffer in het Hollands op het eerste gezicht enigzins twijfelachtig. Op veel andere borden was er nog niet al te veel van te zeggen maar ik zag op de lage borden wel wat passieve stellingen.
De eerste die klaar was was Arjen. Hij leek tijdens de partij licht onder druk te staan maar leek niet echt in problemen te komen. Op een gegeven moment vond zijn tegenstander het wel genoeg en werd de vrede getekend.
Een minuut later was het klaar bij mij. Hoewel mijn openingsopzet zeer dubieus was kreeg ik wel meteen uit de opening een scherpe stelling. Het lukte mijn tegenstander door alle scherpe varianten steeds niet om zijn damevleugel te ontwikkelen en toen er zes stukken op zijn koning gericht stonden was het snel afgelopen met de partij.
Jan van der Sleen was bij zijn debuut in deze klasse zelf degene die onder vuur lag. Zijn koningstelling was verzwakt in de opening en hij had daardoor een moeilijke stelling. Door een creatieve oplossing waarbij hij zijn pion op h6 liet hangen voor tegenspel wist hij de partij om te buigen. Voordat hij echt de partij naar zich toe kon trekken koos zijn tegenstander eieren voor zijn geld met een goedgetimede verdedigingszet en bijpassend remiseaanbod.
Onze andere Jan (van Laar) speelde ook redelijk snel remise. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet heel veel van deze partij heb meegekregen maar volgens mij was de partij nooit ernstig uit balans en na een paar uur werd dan ook tot remise besloten.
Daarna was het de beurt aan Johan. Waar ik twijfels had bij zijn pionoffer had ik dat zeker niet bij zijn spel in het vervolg. Zijn tegenstander rokeerde lang en Johan wist de zwakke velden die op de damevleugel waren ontstaan vakkundig uit te buiten door al zijn stukken richting de koning te activeren.Toen zijn tegenstander meerdere verzwakkingen maakte en weigerde een pion terug te geven wist hij met een mooie truc materiaal te winnen.
Het was Stefan die de overwinning binnen haalde met een echte Bekker 2.0 partij. Waar Stefan vroeger bekend stond om zijn scherpe chaotische spel en het Bekker-syndroom is hij tegenwoordig een vaardige positionele martelaar. Zijn tegenstander wist heel lang stand te houden maar in het eindspel stortte uiteindelijk toch zijn koningsstelling in en toen ging Stefan er met al zijn pionnen, en paarden, vandoor.
Ook Erik speelde een erg goede partij. Geïsoleerde pion creëren, Verzwakking hier uit lokken, verzwakking daar uit lokken, lopertje terug, en rustig blijven prikken. Het leek wel een masterclass van een oude meester. Uiteindelijk had zijn tegenstanders te veel zwaktes om tegelijk te blijven dekken en stortte zijn stelling genadeloos in.
Als laatste was Gunie klaar. Na de opening had hij een vrij gelijke maar ook vrij passieve stelling waarin zijn tegenstander een mooi paard op d5 had als blokkade voor zijn geïsoleerde d4 pion. Het leek dus nog een hele klus om vooruitgang te boeken. Maar met een list wist hij zijn tegenstanders pionnen naar voren te krijgen en zelf een prachtig sterk veld op c5 voor zijn toren te creëren. Stapje voor stapje kwamen daarna al zijn stukken steeds beter te staan tot het te veel werd en zijn tegenstanders stelling het begaf.
Daarmee kwamen we uit op een mooie 6.5-1.5 overwinning en daarmee verstevigen we onze koppositie. Dat betekent dat we volgende ronde thuis tegen Wageningen 3 al heel dicht bij de titel kunnen komen. Ik zou een noodvoorraadje champagne inslaan want je weet maar nooit. Maar dat is voor het volgende verslag!
-Etienne