Met een 5-3 overwinning op concurrent HSG uit Hilversum heeft het eerste van Veenendaal de hoop levend gehouden om mee te doen om het kampioenschap in de derde klasse C. Na een matige start van het seizoen leek het er op dat er dit jaar geen kans meer op promotie zou zijn, maar dankzij deze overwinning en gunstige resultaten elders hebben we opeens alles weer in eigen hand! Het begon allemaal met de zoektocht naar een nieuwe speellocatie nadat onze oude locatie bij AXA Valleirenners te klein was geworden om met drie zaterdagteams te kunnen spelen.

Veenendaal is van oudsher een behoorlijk gelovig dorp en op zoek naar een nieuwe speellocatie was het dan ook niet verwonderlijk dat we in de vierde ronde voor het eerst mochten aantreden in een bijgebouw van een van de vele kerken die onze (inmiddels) mooie stad rijk is. Een zeer ruime locatie, een uitstekende ambiance en een eigen bar waardoor we consumpties voor kostprijs kunnen verkopen. De eerste indruk was prima en ook tijdens en na afloop van de wedstrijd viel er niets op aan te merken. Ik hoop dan ook van harte dat we hier voor lange tijd kunnen blijven spelen.

Met een nieuwe locatie komen altijd wat opstartproblemen. Zo bleek de ruimte dubbel geboekt te zijn met een zanggroep voor gehandicapten. Ze wilden eerst daarom de zaal naast ons pakken, slechts gescheiden door een simpel schuifwandje, niet op de hoogte dat schaken een vrij hoge mate van stilte vereist wat niet echt lekker combineert met zang en levendige discussie. Gelukkig werd hier snel een oplossing voor gevonden en konden we onder de deskundige leiding van onze vaste wedstrijdleider Nico met de wedstrijd beginnen.

Degene die bij ons als eerste klaar is schrijft dit seizoen het verslag. Dit onder andere om het gezeur wie er nu weer aan de beurt is te voorkomen en degene kan alle partijen goed volgen en zo dus een geïnformeerd stukje tekst op papier zetten. Een leuke bijkomstigheid is ook dan men niet (te) vroeg remise durft aan te bieden. Ook zonder laffe remises moet er echter iemand als eerste klaar zijn en in deze ronde wist Tijmen als eerste zijn partij met een overwinning af te sluiten. In een in het begin rustige partij tegen oude schaakvriendin Marieke Dirksen wist hij in het middelspel een licht voordeel op te bouwen. Op zich was er nog vrij weinig aan de hand, maar toen Marieke een tactische wending overzag was de partij opeens snel afgelopen. Het schaken heeft bij ons beiden niet meer de prioriteit die het vroeger misschien wel had, een van de vele nadelen van het werkende leven, en dat accepteerden we dan ook maar als verdediging voor de vroege afloop. Voordeel was wel dat er na afloop nog tijd genoeg was om nog even gezellig bij te praten en onze tactische vaardigheden te oefenen in een aantal snelschaakpotjes.

Richting de tijdcontrole begonnen de uitslagen langzaam binnen te komen. Joost wist met actief spel zijn tegenstrever een aantal lastige vragen te stellen en na een onhandige paardmanoeuvre naar de rand van het bord was materiaalverlies voor laatstgenoemde niet meer te voorkomen. Ook Stefan had na de opening een prima stelling en kreeg toen de kans om de kracht van het loperpaar te laten zien tegen de arme paarden van zijn tegenstandster. Aan het topbord had Etienne de eer het te mogen opnemen tegen het talent en topscoorder (3/3) van Hilversum. Geïntimideerd door deze 100% score besloot Etienne de partij dan maar te beginnen met het zeker originele, maar ook licht dubieuze db6 en de6, schaak. Dit deed mij denken aan het gezegde ‘geef indien mogelijk altijd schaak, je weet maar nooit of het mat is!’ Helaas had wit ditmaal nog een aantal mogelijkheden om het schaak op te heffen en na de logische ontwikkelingszet lf1 naar e2 stond wit toch wel erg goed. Toen even later zwart ook nog zijn dame moest inleveren tegen toren+loper, de analyse ter plekke deed vermoeden dat wit nog beter had dan deze damewinst, begonnen de toeschouwers zich toch wel wat zorgen te maken. Etienne is echter niet zomaar IM geworden en begon vanaf toen sterk te spelen. Met dynamisch stukkenspel werd de witte koning onder vuur genomen. Dit gecombineerd met kleine foutjes die wit begon te maken zorgde er voor dat de partij weer in evenwicht raakte en niet veel later bezweek onze jeugdige opponent onder de druk.

Een 4-0 voorsprong, de opmaat tot een ruime overwinning zou men kunnen denken. De sterkste spelers van HSG waren echter nog bezig en lieten zien dat de strijd nog niet gestreden was. Gunie had de dubieuze eer om het met zwart te mogen opnemen tegen de sterkste speler van onze tegenstander. De voorgaande rondes was het hem al gelukt om halve puntjes van sterkere spelers af te snoepen, dus ook deze keer was een resultaat misschien wel mogelijk. Tijdens de partij werd echter duidelijk dat dit dit keer niet ging lukken. De speler van Hilversum zette al zijn stukken goed, won materiaal, voorkwam alle vormen van tegenspel en tikte het bekwaam uit. Ook Matthijs wist deze ronde helaas niet tot scoren te komen. Met wit kwam hij in een Franse partij uitstekend uit de opening. In plaats van de stelling positioneel aan te pakken en de zwarte stelling langzaam maar zeker uit te roken koos hij voor de actieve aanpak. Dit hield echter in dat zwart ook tegenspel kreeg. Ook nu nog had de rustige aanpak met eerst de koning in veiligheid brengen en dan pas verder aan te vallen kansen opgeleverd. Zoals het echter ging wist zwart eerder in de aanval te winnen dan Matthijs. Een prima leermoment voor ons jonge talent die zeker de rest van het seizoen nog punten gaat pakken.

Het derde bordpunt voor Hilversum kwam uit de partij van Johan die na een lange strijd op knappe wijze zijn mindere stelling in een klassiek toreneindspel wist te veranderen met voor beide partijen een toren en abc pionnen, gh pionnen voor Johan tegenover fg pionnen voor zijn opponent. De theorie leert hier dat degene met de verst verwijderde vrijpion dit meestal wint. In dit geval was dat dus Johan. Het standaard plan is de pionnen op de g-lijn ruilen, toren achter de vrije h-pion en dan als alles geruild wordt staat de witte koning op de f-lijn tegenover de zwarte koning op de h-lijn. Wit is dan vervolgens sneller bij de damevleugel en de winst is binnen. Klinkt in theorie natuurlijk heel mooi, maar in de praktijk beging Johan vroeg in het eindspel een fout waardoor het hele bovenstaande plan de prullenbak in kon en een nederlaag niet meer te vermijden was. Zo werd de wedstrijd toch nog even spannend. Gelukkig was daar Bart die op het tweede bord langzaam maar zeker de druk op de zwarte stelling had weten op te voeren en uiteindelijk met een mooie combinatie een winnend pionneneindspel wist te bereiken. Interessant detail hierin was dat het aantal pionnen dan wel in evenwicht was, maar zwart maar liefst drie pionnen op de f-lijn had moeten toestaan. Toen Bart eenmaal zowel een vrijpion op de c- als op de h-lijn wist te krijgen was ons vijfde bordpunt en daarmee de matchpunten binnen.

De sfeer zat er na afloop bij het Afrikaanse restaurant dan ook goed in. Dit gevoel werd nog eens versterkt toen na afloop bleek dat tot onze verbazing en opluchting BSG 2 had weten te winnen van koploper Oud Zuylen Utrecht 1, waardoor de titelstrijd opeens weer helemaal open ligt. De eerstvolgende wedstrijd tegen het eerder genoemde, en nieuwe koploper, BSG 2 zal gaan uitmaken of we serieus blijven meedoen om het kampioenschap of dat een plek in de subtop dit seizoen het hoogst haalbare zal zijn.

Tijmen