De reis en de wedstrijd

Door Gunie du Chatinier

Zoals al uit het vorige verhaal bleek zijn we niet bepaald als een hecht team afgereisd naar Leeuwarden. Op vrijdag een deel met de auto en een deel met de trein en op zaterdag een deel met twee auto’s. De eerste auto vanuit Veenendaal en de tweede auto vanuit Amersfoort met mij en Tijmen. Sommigen waren ongerust of we wel genoeg gespreksonderwerpen hadden gedurende de rit van circa 1.45 uur. Maar ik kan iedereen geruststellen: we hebben ons geen moment verveeld. Een greep uit de besproken onderwerpen: twee-eiige tweelingen in Japan, schakende broers (we hebben er beiden twee), familie, diverse teamgenoten, boosheid en het wel/niet uiten daarvan, alcoholisme, werk en banen, eetgewoonten en nog wat futielere thema’s.

Kortom, na een koffiestop halverwege kwamen we om 12.45 aan in Sint Jacobiparochie. Alle wereldproblemen hadden we toen wel zo’n beetje opgelost. Oekraïne waren we nog niet aan toegekomen, maar dat komt de volgende keer wel. De gastvrije Friezen hadden de koffie al klaar staan. Gelukkig waren de nachtbrakers uit Leeuwarden er ook al.

Dan de wedstrijd nog. Ik was helaas als eerste klaar met een nul. Met wit op bord drie kreeg ik en Benoni op het bord. Na 15 zetten realiseerde ik me dat ik twee varianten door elkaar gehusseld had. De zwartspeler wist er wel raad mee en voerde de druk langzaam op met een koningsaanval die ik niet meer kon stoppen.

Daarna scoorde Etienne met wit de gelijkmaker op bord 1. Met een opmars van de h-pion naar h6 werd de zwarte stelling gekneveld. Na dameruil waren de witte lichte stukken oppermachtig en kwam het punt snel binnenrollen.

Invaller Luuk de Man zat op 7 met wit. Hij kwam goed uit de opening en dirigeerde een paar stukken naar voren. De zwartspeler was veel te passief en werd geduldig door Luuk opgerold met het schijn dame-offer Dxe6.

Joost kwam op bord 6 met zwart niet verder dan remise. Een partij met wisselende kansen waarin Joost verrast werd door een stukoffer van wit dat winnend leek. Maar dat bleek niet juist. Remise door zetherhaling.

Tijmen speelde met zwart op bord 4 een prima pot (kan ook niet anders na een inspirerend gesprek met mij). Het manoeuvreren in het middenspel ging hem beter af. Hij won een kwaliteit. Wit probeerde nog wat met het stukoffer Pxf5, maar Tijmen had al lang gezien dat dat niets voorstelde en won gedecideerd.

Tussenstand was dus 1,5-3,5 en de overige drie partijen stonden als volgt: Stefan (zwart op 2) ging een pion verliezen, maar had een vrijpion op de b-lijn. Johan stond minder maar waarschijnlijk wel remise en Marcella stond iets beter, maar zonder winstperspectief. Dat ene puntje zou toch wel nog komen.

Maar dat was een te optimistische gedachte. Stefan verloor een tweede pion en de partij. Johan hield het nietsdoen niet vol en verloor alsnog. Gelukkig hield Marcella het hoofd koel (geen wonder overigens met al dat bier in het hoofd) en maakte remise. 4-4 dus. En dat is eigenlijk wel een teleurstelling met het oog op de rating verschillen. We hebben nu een verliespunt meer dan de koploper.

Volgende ronde: zaterdag 17 december thuis.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *