Veenendaal maatje te klein voor de titelhouders

Na een wat tegenvallend vorig seizoen begonnen we deze zomer vol goede moed aan het nieuwe schaakjaar. Na flink wat ELO te hebben ingeleverd aan diverse jeugdspelers van over de hele wereld in de zomertoernooien was het zaak om in de externe competitie er weer eens goed voor te gaan zitten. Het K woord werd hier en daar al gefluisterd. Zou het dan dit jaar eindelijk gaan lukken? 

En toen publiceerde de KNSB de indeling. Ronde 1: Veenendaal 1-EuroParcs/Autovakmeester Schaap 1. Een onheilspellend gevoel kwam over deze schrijver heen. Kende ik die naam niet ergens van? Was dit niet dat gesponsorde team met al die goede spelers? Een blik op de spelerslijst bevestigde dit vermoeden. Grote namen als Loek van Wely, Erik van den Doel en levende legende Manuel Bosboom zouden op 16 september naar Veenendaal kunnen gaan komen. Ach, er is vast wel ergens een toernooitje dat belangrijker is dan een paar Veense amateurs schaakles geven, toch? 

Teamleider Joost Offringa en het schaduwkabinet hadden zich in de weken voor de wedstrijd gebogen hoe dit varkentje te wassen. Een normale opstelling zou wel erg moeilijk worden, aangezien we ook nog eens een van onze beste spelers misten. Dan maar een tactische opstelling. Meerdere spelers werden bereid gevonden om met zwart een middag tegen een slordige 600/700 punten meer te spelen op de hogere borden. Mijn vertrouwen in onze spelers is groot, maar ik denk niet dat professor ELO zo makkelijk te foppen is. Op de lagere borden zouden er dan punten gescoord moeten worden. Briljant plan, wat kan er mis gaan?

Zoals je waarschijnlijk al aan ziet komen, kan er wel degelijk een heleboel mis gaan in het leven van een schaker op de zaterdagmiddag. Het begint al met de keuze om op de laatste mooie weekenddag van het jaar 6 uur lang in een donker zaaltje te gaan zitten en na afloop jezelf af te vragen hoe het kan dat je na al die jaren nog steeds niet kan schaken. Het voornemen nou eindelijk eens te gaan stoppen en een andere hobby te zoeken steekt weer de kop op. En net als die 28 andere keren dat je had besloten dat er meer in het leven is dan houtjes schuiven zit je de volgende ronde gewoon weer achter het bord.

Het begon allemaal nog wel zo goed.

Mijn tegenstander liet in een vlaag van verstandsverbijstering ..0-0?? uit zijn vingers glippen. Na De4 was het kiezen tussen groot materiaal verlies of mat. 

Aan ondergetekende dus de eer om het verslag te schrijven. Altijd leuk. Op bord 1 en 3 hadden Johan van den Brink en Marcella Gunther de taak om de kanonnen genaamd Van Wely en Bosboom, niet de minste, zo goed mogelijk weerstand te bieden. Dit ging vrij aardig, tot altijd dat ene moment komt dat je een klein foutje maakt en de titelhouders dit genadeloos afstraffen. 1-2 achter. 

Het tweede punt voor de ‘goeden’ kwam op naam van Joost Offringa. In zijn favoriete nieuwe opening kwam hij met een klein plusje de opening uit en gingen de heren al vrij snel naar een ongelijk loper eindspel met allebei nog een toren. Joost had echter een pionnetje meer. Mijn inschatting was al vrij snel dat de computer dit vast wel remise houdt, maar dat in de praktijk Joost het gratis kan blijven proberen en dat het op een gegeven moment wel wint. En inderdaad, met een mooi kwaliteitsoffer was de witte toren kansloos tegen de gecombineerde kracht van de zwarte koning, loper en h-pion. 

So far so good. Het plan werkt! Dit is echter het moment dat het mis begon te gaan. Matthijs had met wit een zeer goede stelling bereikt nadat zijn tegenstander de opening wel erg frivool behandelde en leek te kunnen gaan oogsten. Wat kleine onnauwkeurigheden gooiden echter roet in het eten en na kwaliteitsverlies leek het gebeurd. Matthijs vocht zich echter knap terug en met enkele pionnen voor de kwal en een gevaarlijke aanval zag ik het wel weer zitten. Helaas werden er een paar aanvallers geruild en kon de zwarte a pion beslissen in een klassiek randpion vs kreupel paard eindspel. 

Etienne leek de hele partij ongeveer gelijk te staan met dynamische kansen voor beide partijen, maar de engine vond het na afloop allemaal maar niks. Toen GM van den Doel de teugels even liet vieren kon Etienne terugkomen in de partij, maar helaas werd dit gemist en tikte de titelhouder het verder netjes uit. 

Ook op bord 4 ging het fout. Luuk de Man mocht het met wit proberen op bord 4 en kwam al snel in een voor hem bekende openingsvariant terecht. Met een pionoffer werd de druk op de zwarte koning opgevoerd. Tegenstander Colin Stolwijk verdedigde zich echter goed en het was de vraag of de pion in het eindspel niet zwaarder zou gaan tellen dan de witte activiteit. Helaas moest Luuk toestaan dat de meeste stukken werden geruild en het resterende ongelijke lopereindspel was voor de tweede keer vandaag verloren voor de onzen. 

Als laatste was Erik nog bezig op bord 7. Na een zeer geslaagde opening leek hij een droomstelling bereikt te hebben, echter was het nog niet zo eenvoudig om een goed plan te verzinnen. Rustig werden de stukken naar de goede velden gedelegeerd, maar het bleek lastig om er doorheen te komen. Na een iets te enthousiaste opmars van de c-pion konden de witte a en b pionnen gebroederlijk naar voren lopen om ten slotte te promoveren. 

Degene die heeft meegeteld kan nu concluderen dat we met 6-2 verloren hebben. Gezien het ratingverschil van bijna 200 punten per bord geen verrassing. Er had hier en daar wel iets meer ingezeten, maar al met al een terechte nederlaag. Volgende ronde lekker uitwaaien in Wijk aan Zee tegen een team dat qua rating wat meer op die van ons lijkt.

-Tijmen Kampman

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *