De middag begon nog goed, al het materiaal werd opgehaald door Rens, Joost en Stefan en toen we in de zaal aankwamen stond de opstelling van de tafels al netjes klaar. Zodoende was alles mooi op tijd opgezet, we hadden alleen van het eerste nogal wat spelers, ruim de helft die op het allerlaatste moment binnen kwamen. Dat was niet erg, aangezien de helft van de tegenstanders ook pas op het laatste moment aan kwamen kakken.

Het schaken begon ook nog voortvarend met een punt van Joost. Ik zag dat hij de sterke loper van zijn tegenstander kon ruilen met Lf4, waarna ik wit een prettig plusje vond hebben. Zo geschiedde en zijn tegenstander maakte naar eigen zeggen een domme fout hoorde ik hem later zeggen.

Etienne kwam zonder kleerscheuren uit de opening, ik had zelf het idee dat zwart ietsje beter stond, maar na een paar onnauwkeurige zetten stond hij koning niet helemaal fijn en kon hij goed ontsnappen met een zetherhaling. 1,5-0,5 voor dus.

Daarna ging het op een paar borden helaas mis, ikzelf kwam prettig uit de opening, maar dacht vervolgens veel te lang na over de meest logische zetten, waardoor ik vrij snel in tijdnood kwam. Dit was niet handig gezien de stelling die op het bord kwam. Mijn tegenstander ging vervolgens een kamikaze variant in, maar alle dameoffers werkte ineens voor zwart en ik verloor zelfs materiaal mede door de enorme tijdsdruk. Geen beste pot, snel vergeten. De 3^e helft ging me een stuk beter af.

Ook Marcella moest eraan geloven, ik heb weinig van de partij meegekregen maar ik vond haar prima uit de opening komen, met een gelijke stelling, echter moet er daarna iets flink mis zijn gegaan. 2,5-1,5 achter met nog 4 borden te gaan. Alleen Erik stond eigenlijk de hele partij beter, maar het toreneindspel wat over bleef leek me potje.  Tijmen had een probleemloze opening, echter zijn tegenstander had nooit echt zwaktes en speelde overduidelijk op remise. Hij ruilde af naar een ongelijk loper + toren eindspel waarin niks te halen viel. 3-2 achter dus.

Luuk stond eigenlijk de hele partij slechter, echter vond hij een hele goede met Le2, en vervolgens kon hij langzaamaan aan winst denken. Toen ik na de analyse van mijn partij weer kwam kijken stond hij een vol stuk voor. 3-3.

Gunie als invaller had een soort Benoni achtige structuur. Ons Genie vond na een lastige stelling knap elke keer de verdediging. Zijn tegenstander zag niet hoe hij er doorheen kon komen in het eindspel, waarna Gunie wellicht zelfs een klein plusje had. Echter was de remise ook niet verkeerd, want er zaten allerlei gevaarlijke truuks in de stelling mocht Gunie op winst spelen. 3,5-3,5 en nu leek het er op dat het een 4-4 ging worden, want het toreneindspel was op 10 verschillende manieren remise. Zo geschiedde ook en werd het 4-4. Een zure nul van de schrijver en een partij van Erik die gewonnen had moeten worden zorgden wederom ervoor dat we niet de volle matchpunten in Veenendaal hielden. Nu moet er zeker nog 3 van de 5 keer worden gewonnen om ons te handhaven met versterkte degradatie.

-Stefan Bekker