Ronde 3 van het Open Veens beloofde een intense avond te worden. Van de nog zes spelers met een 100% score zou er na deze avond nog maximaal drie overblijven nadat de partijen gespeeld zouden zijn. Een belangrijke avond voor de koppositie in beide groepen.
In de B groep was het voor Bert Hogendoorn de eerste ronde waarin hij aanwezig was. Maar wist na een aantal onzorgvuldige zetten van Jan Doornenbal de partij binnen drie kwartier al in zijn voordeel te beslissen. Felix Heeres wist de vorm van vorig week niet door te zetten en zag dat Jan van Ham steeds meer pionnen voor kwam te staan. Wouter Marien wist ondertussen niet goed waar het fout was gegaan en zag Frits Schweinsberg ondertussen de overhand krijgen in de partij.
De partij van Willem de Wilde en Ricus Goossens was een van de partijen waar de winnaar met een een ongeslagen status de speelzaal kon verlaten. De partij ging lange tijd redelijk gelijk op maar naar mate de avond vorderde wist Willem steeds meer terrein te winnen op het bord en uiteindelijk vakkundig te winnen. Peter Egelie en Ruud Goossens maakte beide kans om ook met drie winstpartijen naar de volgende ronde te kunnen gaan. Peter had een aanval opgezet, maar kon hier geen succes uit verkrijgen en kwam juist het eindspel in met een pion achterstand. Omdat beide spelers veel pionnen op het bord hadden die een stevig gemetselde muur vormden besloten ze tot een remise. Andrew Soane wist inmiddels in een solide partij te winnen van Kees van der Dussen nadat gebleken was dat koning van Kees te weinig verdediging om zich heen had staan om de aanval van Andrew af te kunnen slaan.
Janco Arends wist te winnen van Tom Smit, die een te ambitieuze aanval was gestart en ondertussen Janco via de zijdeur zijn stelling zag binnenwandelen. Harm Evers won de meest chaotische partij van de avond. Zowel hij als Max Willemsen hadden fouten gemaakt in de opening wat resulteerde in een scene uit een actiefilm. Omdat uiteindelijk een van Harms pionnen het slagveld had overleeft en de overkant ongeschonden zou bereiken moest Max de strijd staken. Stan Jacobs was net als vorige week weer in een tijdsnoodfase beland, dit keer stonden er lange tijd meer stukken op het bord dan dat er tijd op de klok stond. Het werd Frank Pouels fataal toen plots bleek dat hij zijn dame pardoes had weggegeven. Matthijs van Dijk kon als laatste van de avond de overwinning noteren, zijn partij tegen Stan Laan was lang in evenwicht maar langzaam begon Matthijs in het voordeel te komen. Toen na een aftrekschaak Stan plots een toren minder had was de partij beslist.
Voor groep A was Erik van den Dikkenberg de eerste winnaar van de avond uit de partij tegen Glory van Dorsten. Een pion voordeel werd al gauw drie pionnen voordeel en nadat er ook nog een kwaliteit gewonnen kon worden gaf Glory op. Jan van Laar had ondertussen zich misrekent in de partij tegen Jaap-Hille van Beelen en kon in ruil voor zijn paard slechts een pion terugwinnen. Omdat uiteindelijk zijn stelling als een kaartenhuis in elkaar zou vallen besloot Jan dat verder spelen zinloos zou zijn. Ondertussen had Pim Dik een forse uitdaging tegen Kasper Kuijpers. Met een op het oog betere stelling maar met inmiddels ruim een uur minder bedenktijd dan Kasper was eeuwig schaak de enige oplossing die Pim voor ogen zag.
Lars Boere zag de kans om revanche te nemen na vorig jaar verloren te hebben van Alexander Blom. Omdat duidelijk werd dat Lars steeds meer de overhand kreeg besloot Alexander nog tot een wanhopige aanval, maar realiseerde zich al gauw dat het tevergeefs was en hij nu binnen enkele zetten mat gezet zou worden. Simon van Dijk kwam in zijn partij tegen Matthijs van Dodeweerd er iets te laat achter dat zijn toren opgesloten raakte in een netwerk van pionnen. Hoewel deze dus fysiek nog wel op het bord stond was de toren “achterstand” teveel om de verdere aanval van Matthijs tegen te kunnen houden.
De meeste ogen waren inmiddels gericht op de kraker tussen Mees van Osch en Joost Offringa. Beide nog ongeslagen in de A groep en erop gebrand om te winnen. Joost besloot dat een theoretische opening waarschijnlijk zou resulteren in winst voor Mees (‘omdat hij dan vast een flauwe variant weet te vinden’) en koos voor chaos. Het resulteerde in een middenspel waarbij beide spelers hun koning op een positie zagen staan die niet als comfortabel omschreven zou kunnen worden. In de analyse werd de stelling in het middenspel door beide beoordeeld als erg onduidelijk, een geruststelling voor de toeschouwers die er ook niets van snapte. Hoewel Joost veel meer bedenktijd verbruikte dan Mees wisten beide niet de overwinning te vinden en werd in de late uurtjes van de avond besloten tot een remise.
Ronde 4 zal gespeeld worden op donderdag 20 juni, in groep A is voor diverse spelers met twee overwinningen het goed mogelijk om langszij te komen bij Joost Offringa en Mees van Osch, in groep B zal Willem de Wilde als laatste speler dit toernooi zijn 100% score proberen vast te houden. Het beloofd weer een mooie avond te worden.
