Maar zelden begin je een verslag met de terugreis, maar de spelers van het prille Veenendaal 3 in de SOS competitie deden afgelopen vrijdag onderweg naar huis vanuit Hoevelaken een aantal opmerkelijke ontdekkingen. Niet alleen dat de A1 die avond was afgesloten en een omweg noodzakelijk was.. en dat ook na 22 externe partijen dit seizoen, waaronder de debuutwedstrijd van Veenendaal 3 in de regionale competitie, nog geen enkele Veenendaalse speler er in geslaagd is zijn of haar partij te verliezen. Maar vooral dat, tot hilariteit van sommige spelers, bij nader inzien (lees, gebruik van Stockfish) soms je stelling er slechter voor staat dan je zelf durft toe te geven. Komt de training van volgende week even mooi op tijd!
Achter het eerste bord speelde Bert Hogendoorn met wit tegen de teamleider van Hoevelaken. In de partij werd vooral gestreden op en om de damevleugel, wat voor Bert uiteindelijk een vrijpion op de a-lijn opleverde. Na het optrekken van de laatste rookgordijnen bleek deze pion onhoudbaar de overkant te gaan bereiken en was het eerste punt voor Veenendaal binnen.
Nagenoeg tegelijktijdig was ook Jan Doornenbal op het vijfde bord klaar met zijn partij. In een voor Jan prettige opening kwam wit al gauw als meest actieve speler op het bord uit de bus maar moest de druk op de zwarte stelling wel ook in stand blijven. Na een venijnige opmars met de pionnen miste zijn tegenstander een aftrekaanval wat een torenwinst (in ruil voor 2 pionnen) opleverde voor Jan, maar ook als hij deze wel gezien zou hebben werd de stelling met de zet beroerder voor de zwartspeler. Nadat ook een loper werd overwonnen was het snel bekeken en stond Veenendaal met 0-2 voor.
Met een schuin oog naar de overgebleven partijen voor mij het teken om een remise aan te bieden in een zeer onoverzichtelijke stelling. Eerder op de avond had ik in een onzorgvuldig doorgerekend paardoffer gedaan in de koningsstelling van mijn tegenstander en dat was aanleiding voor een hoop chaos. Mijn remiseaanbod was mede omdat mijn tegenstander voorafgaand al een paar zetten wat afwachtend was en ik met een aantal minder stukken geen mogelijkheid zag om de stelling van mijn tegenstander te doorbreken. Met een dame en pion in ruil voor twee paarden en een loper bevonden mijn tegenstander en ik ons in een waar mijnenveld en leek een doorbraak voor beide spelers niet voorhanden. Zonder enige aarzeling werd het aanbod aangenomen in een stelling, zo bleek op de terugweg, die op -3,8 stond voor ondergetekende.
Het duurde niet lang voordat de winst voor Veenendaal werd veilig gesteld. Stan Laan wist in zijn debuut op bord voor Veenendaal een vol punt te pakken. Na een aanval op een pion misrekende zijn tegenstander zich en won Stan een paard. Door daarna volgens het boekje een voor een alle stukken af te ruilen werd de voorsprong steeds significanter en was de winst uiteindelijk een feit.
Op bord 4 zat op dat moment Kees van Heerikhuize nog met volle aandacht bij zijn partij. Zijn tegenstander had op de gang al een keer verzucht dat de Veenendaalse speler zo lang na aan het denken was, maar eigenlijk was dat geheel zijn eigen schuld. De witspeler had namelijk een compleet bataljon opgetrommeld en deze op de f-lijn gepositioneerd, echter wist Kees met hulp van één goed gepositioneerde paardenkracht de opgebouwde druk te weerhouden. Ondanks dat wit nagenoeg de hele partij actiever stond moest hij zich uiteindelijk berusten in een remise.
Aan Nico Bosman om de avond af te sluiten. Maar deze had inmiddels heel uitdagend een witte pion voor zijn neus op e7 staan en dat is voor een zwartspeler meestal geen prettig uitzicht. Toch was met een vrije f-pion en een sterke dreiging op de onverdedigde d-pion er ook potentie voor zwart, dusdanig dat de tegenstander van Nico besloot om de dames en een set torens af te ruilen. Of dit de beste keuze van de witspeler was is op moment van schrijven nog niet duidelijk, ondanks de omleiding was de terugreis daarvoor niet lang genoeg. Dankzij het afruilen werd de e7 pion een extra prooi voor Nico en kwamen de spelers tot een toreneindspel met beide een handjevol pionnen. Omdat een doorbraak van een pion niet mogelijk was werd de 3e remise van de avond een feit.
Na 22 externe partijen heeft Veenendaal dit seizoen nog geen enkele partij verloren, maar met 30 partijen in de komende dagen (Veenendaal 2 donderdag aanstaande thuis tegen De Cirkel 1 en alle Veenendaalse teams in de KNSB competitie zaterdag aanstaande) wordt het uiteraard wel een leuke uitdaging om die trend vol te houden. Aan alle spelers die achter het bord zitten de bemoediging, zelfs al sta je zwaar onder druk en theoretisch verloren, met een goede pokerface kan je blijkbaar gewoon een remise behalen!
En voor wie het toch moeilijk blijkt om een stelling juist te interpreteren, Gunie hoopt volgende week (17 oktober) hierover ons tips & tricks te leren op de trainingsavond. Ik sluit daar in ieder geval graag bij aan, misschien dat ik daarna wat minder snel roep dat mijn stelling nog best oké is als ik eigenlijk verloren sta 😉
Jaap-Hille