Door Kees van Heerikhuize
Donderdagavond 20 maart speelde Veenendaal voor de SOS-competitie thuis tegen Wageningen 3. Tot nog toe hadden we alles nog gewonnen en we hadden aan een gelijkspel genoeg voor het kampioenschap. Wageningen vocht voor zijn laatste kans en moest van ons winnen. Er stond dus voor beide teams wat op het spel.
En dat bleek die avond ook. Wat was het spannend!! Lange tijd zag het er naar uit dat wij onze eerste nederlaag zouden leiden. Maar aan het einde van de avond was de uitslag 3 – 3 en waren we kampioen.
Dan nu het verloop van de wedstrijd. Na anderhalf uur spelen was onze interim-teamleider Arie voorzichtig positief. Op bord 6 had Jan een pion voorsprong en zijn tegenstander aardig in de tang en in de overige partijen stonden we zeker niet minder, al had Bert op bord 1 een wat moeizame stelling en al heel veel tijd gebruikt. Toen ging het ineens mis op bord 6. Jan stapte weer eens in zijn eigen valkuil, door veel te snel te spelen en zag over het hoofd dat zijn tegenstander een kwaliteit kon winnen. En alhoewel Jan nog wel probeerde het tij te doen keren, moest hij toch zijn tegenstander feliciteren.
Bij Bert was het juist andersom. Daar liet zijn tegenstander een steek vallen en kwam een kwaliteit achter. Maar Bert had nog maar een paar minuten op de klok staan en op dringend advies van Arie stelde hij remise voor, wat door zijn tegenstander geaccepteerd werd. Op bord 2 was de strijd inmiddels volop losgebarsten. Jaap-Hille had een kwaliteit geofferd voor drie verbonden pionnen op de koningsvleugel en trok onverveerd ten aanval. Op bord 5 stond Stan duidelijk beter dan zijn tegenstander en bij Nico en Kees was de boel aardig in balans. Bij Kees kwam een eindspel op het bord, waarbij beide spelers nog een dame en twee torens hadden. Dit vereiste zorgvuldig spelen en kostte veel tijd. Op de 30e zet, met nog vier minuten op de klok, stelde Kees remise voor, hetgeen geaccepteerd werd.
En toen was het schrikken geblazen. Stan ging winnen, dat was wel duidelijk. Maar Jaap-Hille stond plotseling wel heel erg slecht. De nachtelijke analyse liet zien dat hij een paar keer de beste voortzetting gemist had. De computer gaf op een gegeven moment aan dat hij op -9,1 stond. Oftewel totaal verloren en ook nog minder dan twee minuten op de klok.
Het liep inmiddels tegen half twaalf. De spanning was om te snijden. Stan moest nog even uitkijken voor eeuwig schaak, maar pareerde die dreiging uitstekend en won. De stand op dat moment weer gelijk 2 – 2. En wat er toen bij Jaap-Hille gebeurde, is voor mij één van de wonderen in de sport. Hij moest vrijwel a tempo zijn zetten doen, maar zijn tegenstander raakte volledig de kluts kwijt en gaf zijn voordeel volledig, maar dan ook volledig weg. Uiteindelijk werd in een stand, waarin Jaap-Hille twee pionnen had en zijn tegenstander nog een paard tot remise besloten.
De partij van Nico was ook al geruime tijd duidelijk remise; beide spelers hadden nog een loper en een pion en al 10 zetten met alleen de loper gedaan. Na enig overleg:`gaan we door tot we 50 zetten gedaan hebben of zetten we er een nu een punt achter´, werd het ook hier remise.
Eindstand 3 – 3. En dus kampioen!!
Ik wil nog graag nog Arie bedanken voor zijn aanbod om vanavond onze teamleider te zijn.
En ook Rens en Max bedankt, voor de invalbeurten.