Aan het begin van vanmiddag trok Veenendaal 4 voor de 2e KNSB ronde naar Wageningen. Een overwinning was goed mogelijk gezien de gemiddelde rating van onze tegenstander, maar er moest wel hard voor geknokt worden. We waren mooi op tijd en in de hal van de Wageningse speellocatie werd door jeugd nog gauw even een paar schaakpuzzels gemaakt, zou het ze helpen?

Als eerste was Raj klaar op bord 5, net als de vorige ronde bij Tex was ook hier van tijdnood geen sprake, nog 1:25u op de klok na het spelen van ruim 50 zetten. Helaas voor Raj was de uitkomst minder goed. In een moordend tempo vlogen de stukken van het bord en vielen de nodige pionnen op het midden van het bord elkaar aan. Een rekenfout van Raj kostte hem een kwaliteit en zijn tegenstander wist op de c-lijn met een pion door te breken. Het tegenhouden van de pion maakte Raj zijn toren passief en dat was voor zijn tegenstander voldoende voordeel voor een uiteindelijke winst 1-0.
Wilmer had op bord 7 uit de opening een hoop initiatief te pakken, een hoop kwaliteiten rukten op naar voren en de pionnen kwamen er achteraan. Er volgde alleen een dure les: zorg altijd voor vluchtvelden voor je stukken. Een onvoorzichtige zet blokte de nooduitgang van de witveldige loper. Wilmer wist nog een vrijpion te creëren op de b-lijn, maar kreeg van zijn tegenstander te weinig kans om daar wat mee te doen. Na nog een volle toren cadeau te hebben gegeven was de strijd snel beslist 2-0.
Op de overige borden begon langzaam wel wat voordeel voor Veenendaal zich af te tekenen, maar een remiseaanbod bij Gerard was toch nog te vroeg om aan te nemen. Overigens verspeelde zijn tegenstander bij het aanbieden van remise een pion, dus doorspelen was daar sowieso de juiste keuze. Jan O. en zijn tegenstander hadden op bord 6 inmiddels ook besloten dat na een rustige opening het tijd was om de stelling te versimpelen. En nadat de kruiddampen hier waren opgetrokken was een muur van pionnen in het centrum gemetseld met beide een loper en een toren. Echter had Jan twee pionnen aan de andere zijde van de muur en na het nodige puzzelen en herschikken konden deze aan de wandel. Een opmars die de tegenstander lastig kon tegenhouden 2-1.
Niet lang daarna was ook Nico klaar, in een wilde opening trok wit met niet veel meer dan een dame ten strijde, waarbij de tegenaanval door Nico in rust kon worden ingezet. Na een paardvork op koning+toren was het voordeel een zeker feit, maar nadat wit met de koning het centrum introk en daar vrijwel direct het Spaans benauwd kreeg was de gelijkmaker binnen 2-2.
Piet had op bord 3 al vroeg in de middag besloten op pad te gaan met zijn dame. Creëerde een mooi open centrum met veel initiatief en was lange tijd voor mij de speler met de meeste kansen. Er werd druk gezet, het nodige afgeruild en ineens was de mooie stelling veranderd in een pion achterstand. Maar Piet wist ons als omstanders te foppen, want een aantal zetten later kwam zijn tegenstander in zetdwang en kon de koning van Piet op jacht naar pionnen. Na de promotie van een van zijn pionnen spartelde zijn tegenstander nog even na, maar de winst was een feit 2-3.
Slechts een paar minuten later trok Lodewijk op bord 1 het eerste matchpunt binnen boord. Na weer binnen een paar zetten slecht uit de opening te komen had Lodewijk “het geluk” dat zijn tegenstander de voortzetting moeilijk vond. Een ruim half uur werd er nagedacht over zet 11 en die voorsprong in tijd maakte het wel prettige spelen voor Lodewijk. Ook omdat de eerste paar zetten na de overdenking niet de beste waren van zwart en Lodewijk juist weer alle kansen kreeg. Een misrekening kostte zijn tegenstander ook hier een kwaliteit en in tijdnood is dat aardig fataal 2-4.
Tijd voor de remise van Gerard op bord 4 dan maar, behalve dat hij inmiddels 2 (vrij)pionnen voor staat en gezien de stelling er kans op winst is. De partij was tot dusverre erg solide geweest, maar zijn tegenstander begon met een wilde dame over het vrij lege bord te paraderen en Gerard moest scherp blijven. Na het verlies van een pion uit de voorsprong was daar het derde remiseaanbod en dit werd dan ook aangenomen om de teamwinst veilig te stellen 2,5-4,5.
Waren vervolgens alle ogen gericht op Timothy op het laatste bord. Een vroege tegenovergestelde rokade zorgde al snel voor vuurwerk, helaas wel midden in de stelling van Timothy. De zwarte koning werd van b8 weer teruggejaagd naar e8, maar wit wist niet hoe de aanval verder moest en trok zich terug. En dat werd een beetje het thema van de partij, een prikje van wit en weer terug. Echter, een aanval op de dame van Timothy werd heel nauwkeurig beoordeeld en beantwoord door een paard in de koningsstelling van zijn tegenstander te zetten. Een vernuftige aanval die beloont werd met een pion voordeel. Na veel gepoker met diverse foutjes over en weer was het toch Timothy die na 4 uur spelen nog het beste kon rekenen en met zijn vrijpion de overkant zou gaan halen. Een mijlpaal die zijn tegenstander niet meer liet gebeuren 2,5-5,5.
Voldaan en moegestreden naar huis, de volgende ronde is thuis tegen het tweede team van SMB. Op papier de sterkste tegenstander uit de poule, maar de praktijk is dat ze na twee rondes niet bovenaan staan 🙂