Door Kees van Heerikhuize
Na de 5 – 3 winst tegen Rivierenland moest Veenendaal 2 in de tweede ronde naar Zutphen. Qua rating waren beide teams ongeveer even sterk; dus dat het spannend zou worden, stond vast. Zutphen had tactisch een van hun sterkste spelers, Eric Kloppers (1964) op bord 8 gezet. Hij kreeg Glory (1859) als tegenstander. De partij trok vanaf het begin de nodige aandacht. Eric met wit opende zeer agressief, liet al gauw de theorie voor wat die waard was en Glory moest over elke zet diep nadenken. Na 10 zetten stond de hele damevleugel van Glory nog in de beginstelling, maar de ergste aanval was afgewend en hij had zelfs een pion meer.
Ondertussen werd op de andere borden natuurlijk ook geschaakt. Onze vier witspelers, Gunie, Pim, Bert en Jan(Sleen) begonnen uitstekend en stonden na ruim een uur spelen beter dan hun tegenstanders. Van onze zwarte borden stond Henk goed, maar Arjen en Lars hadden het lastig en Glory kwam langzaam onder de druk uit, maar zijn tegenstander stond nog steeds wat beter.
Voor mij als non-playing teamleider nam de spanning ook toe. Over Glory hebben we het al gehad, maar zou Jan wel zien dat zijn dame ingesloten raakte, ziet Pim wel dat hij een kwaliteit kan winnen, lukt het Gunie, Pim en Bert om hun voordeel te verzilveren, kunnen Arjen en Lars het tij nog keren, houdt Henk zijn tijd wel in de gaten. Op een gegeven moment waarschuwde mijn smartwatch me zelfs dat mijn hartslag veel hoger was dan normaal, kun je nagaan.
Rond een uur of drie vielen de eerste beslissingen. Helaas had Jan niet gezien dat zijn tegenstander zijn dame opsloot en gaf gelijk op. Maar Pim trok de stand weer gelijk, omdat zijn tegenstander na verlies van zijn paard opgaf. Lars redde het helaas niet tegen zijn ervaren tegenstander en moest opgeven. Maar niets aan de hand toch? Gunie op bord 1 stond veel beter en Henk op bord 2 ook. Dat gold ook voor Bert en zelfs Glory nam langzaam maar zeker het heft in handen en dwong zijn tegenstander tot verdedigen. Alleen Arjen had het lastig.
En toen overkwam Gunie iets wat hem misschien alleen een keer in een potje snelschaken is gebeurd. In plaats van zijn dame van g1 naar h2 te spelen, pakte hij zijn koning die op g2 stond; hij zag het gelijk, maar ja: ‘aanraken is zetten’, dus hij verloor een tempo. Hoe goed hij desondanks stond, blijkt wel uit het feit dat zijn tegenstander Klaas Hagendijk remise aanbood. Gunie weigerde; hij stond nog steeds erg goed.
Ondertussen had Glory zijn tegenstander volledig in de tang en in een eindspel met twee pionnen meer gaf deze dan ook op. Het stond weer gelijk 2 – 2. En Henk Don op bord 2 deed volgens mij echt alles goed en dwong op zijn beurt zijn tegenstander tot overgave. 3 – 2 voor Veenendaal. Bert Duijker zag zijn aanval op de koningsvleugel in schoonheid sterven en besloot tot dameruil. Dat had ik beter niet kunnen doen, zei hij achteraf, want daarmee haalde ik alle dreiging uit mijn spel. Hij bleef het proberen, maar meer dan remise zat er waarschijnlijk niet in. Arjen bleef helaas achter de feiten aanlopen; Ik kwam steeds een zet tekort, zei hij na afloop.
We zagen dat Gunie het remise aanbod van tegenstander weigerde. Objectief gezien terecht, maar onze kopman was wellicht toch wat van slag, want hij miste een paard zet van zijn tegenstander, wat hem een kwaliteit kostte. Hij bleef het proberen, maar Klaas Hagendijk kende geen medelijden en uiteindelijk gaf Gunie op. Even later moest ook Arjen zijn meerdere in zijn tegenstander erkennen. En toen stond het 4 – 3 voor Zutphen. Nu moest Bert in een remise achtige stelling met een loper tegen een paard proberen te winnen. So-wie-so al lastig, maar aan remise hadden wij niets. Wat Bert ook probeerde te forceren, zijn tegenstander maakte geen fout en mocht uiteindelijk zelfs de felicitaties van Bert in ontvangst nemen.
En zo werd het helaas een toch wel pijnlijk verlies. De volgende wedstrijd is thuis tegen SMB 1, ook een zeer sterke tegenstander. Dan zal er toch echt gewonnen moeten worden.