Bord 1
In een Spaanse partij kwam ik vanaf de 10e zet al onder druk te staan. Langzaam maar zeker drukte mijn zeer snel spelende tegenstander mij steeds verder in de verdediging. Zo rond de 30e zet kwam zijn toren binnen vallen en viel de eerste pion. Toen kort daarna een tweede pion viel, was het over en uit.
Kees van Heerikhuize
Bord 2
Dan hoor je ‘s ochtends dat je dezelfde avond in mag vallen bij het tweede. En dan ook maar gelijk op bord 2. Volgens teamleider Arie een tactische opstelling om op lagere borden mogelijk meer kans te maken op winst. Dus ik mocht op bord 2. Daar speelde ik met wit wat voor mij toch een voorkeur is. Maar tegen op papier een veel sterkere tegenstander (meer dan 700 Elo punten verschil bleek later) achtte ik me eigenlijk een beetje kansloos. Maar niks bleek minder waar. Na een, naar mijn mening solide opening, kreeg zwart toch best wel wat aanvallende spel op mijn damevleugel. Maar ik kon dat misschien ook wel met wat geluk maar zeker ook goede zetten pareren. Na eerder een dame ruil afgeslagen te hebben nam ik hem toch aan met het voordeel voor mij dat mijn toren in de stelling van mijn tegenstander kon komen. Wat mij een pion opleverde die ik helaas ook weer verloor, maar dat was niet te helpen. Na een paar zetten kregen wij beiden een vrij pion. uiteindelijk dwong ik mijn tegenstander tot het ruilen van onze vrijpionnen. Hierna bleven redelijk gelijke stellingen over. Een paar zetten later werd dan ook besloten tot Remise. Wat voor mij best als een overwinning voelde vanwege het grote verschil in rating
Jan Doornenbal
Bord 3
Het was de derde ronde van de SOS Clubcompetitie. De teams van Veenendaal 2 en B.D.S.V. 2 (Barneveld) kwamen tegen elkaar uit. Marcel en Jan speelden aan bord 3.Marcel opende de partij met c4, g3 en Lg2. Hij ontwikkelde daarna het middenveld (e4 en d4). Ik opende met Pf6 en met e5. Ik ontwikkelde vanuit het centrum. Ik heb gedurende de hele partij de positie op e5 verdedigd. De loper op g2 oefende een onaangename druk op mijn stelling uit. Ik had er moeite mee om het paard op b8 behoorlijk te ontwikkelen. Dat paard kwam op b6 terecht en dat was niet erg goede plaats voor het paard. Na 12 zetten stonden nog alle stukken op het bord. Gelukkig kon ik toen pionnen ruilen op c5 en kon ik mijn slecht geplaatste paard op b6 ruilen tegen het paard van wit op d5. Wit had een vrijpion op d5 gekregen, die ik met Ld6 kon blokkeren. Enkele zetten later had ik de a-pionnen geruild en had ik een open a-lijn. Wit deed aanvallende zetten waartegen ik mij natuurlijk verdedigde. Zo speelde wit de f-pion naar veld f4 met de duidelijke bedoeling om op de koningsvleugel een aanval op te zetten. Ik had toen pionnen op c5 en op b5. Ik kreeg tijd om c5-c4 te spelen en om daarna met Db6 de witte koning schaak te geven (de witte f-pion stond immers op f4). De koning ging naar veld h1. Op zet 23 was de stelling zó dat ik Pf6-Pg4 kon spelen (wit had nog niet pion h3 gespeeld). Vanaf het veld g4 gingen er twee dreigingen van het paard uit. Het paard kon schaak geven op f2. Om mat de voorkomen zou wit de toren op f1 voor het paard moeten geven. Het paard kon naar veld e3 springen en gelijktijdig de dame op c2 en de toren op f1 aanvallen. Kortom, ik won een kwaliteit. Daar kwam op zet 26 nog bij dat ik met de zwarte pion op c4 de witte pion op veld b3 kon slaan. Ik kreeg een gevaarlijke vrijpion en ik kon de toren op c8 naar veld c2 overbrengen. De toren werd immers gedekt door de pion op b3. Enkele zetten later gaf Marcel op. Het was een spannende partij. Aanvankelijk was zij nogal gesloten en had naar mijn gevoel de witspeler het overwicht. Wij moesten allebei lang nadenken. De schaakpartij heeft ongeveer 2,5 uur geduurd. Het was tijdens de partij lange tijd absoluut niet vanzelfsprekend dat zwart zou gaan winnen.
Jan van Ham
Bord 4
Ron speelde aan bord 4 tegen een tegenstander met een aanmerkelijk hogere rating. Toch ging de opbouw voorspoedig en na 20 zetten had de Barneveldse tegenstander veel bedenktijd nodig om zijn stelling te verdedigen. Ron had de lange rokade willen toepassen, zodat zijn torens gezamenlijk konden aanvallen op de koning van de tegenstander, maar werd daar door goede verdediging in belemmerd. De koningsaanval die nu volgde, leek er gevaarlijk uit te zien maar werd uiteindelijk onschadelijk gemaakt. Er ontstond een afruil waarbij Ron twee torens inleverde tegen een dame + 2 pionnen. Er volgde nog een taaie strijd, als laatste partij onder veel belangstelling, maar uiteindelijk kon de tegenstander een mataanval opzetten die niet meer te pareren was. Helaas geen punten van dit bord.
Ron Eveleens
Bord 5
Op bord 5 kreeg ik met zwart (Rob) een Trompovski voorgeschoteld. Tot zet 15 was de stelling in evenwicht. Wit bereidde een aanval voor over de halfopen c-lijn. Na 20 min. dacht ik de stelling open te kunnen breken door met Pd5 wits gepende dame tot actie te dwingen. Mijn tegenstander antwoorde met Lc4xd5, nu had ik met (achteraf logische) zet met mijn loper eerst zwarts loper (Le7xh4) moeten slaan om zodoende wits aanval te neutraliseren. In plaats daarvan speelde ik c6xLd5. Wit offerde zijn dame tegen mijn twee torens en pakte vervolgens mijn nu ongedekte loper op e7. Wit speelde het goed uit en pakte verdiend het punt.
Rob Leer
Bord 6
In mijn SOS-partij tegen Barneveld trof ik een talentvolle jonge speler, die heel subtiel een voordelige stelling wist te creëren. Eerst werd alles op de damevleugel vastgezet, waardoor mijn lopers tegen de dubbele pionnenrij aankeken. Toen ik vervolgens zo maar mijn b-pion weggaf bleef er nog minder bewegingsruimte voor mijn stukken over. Terwijl ik probeerde wat lucht te krijgen zette mijn tegenstander rustig zijn stukken op de voor hem beste plekken neer en tenslotte kreeg ik een aanval op de koningsstelling met drie stukken die maar met twee te pareren was. Dat was nog de meest gunstige optie, want de twee volgende opties waren mat en mat. Ik wachtte dat niet meer af en schudde mijn tegenstander de hand die hij zeer zeker verdiend had.
Ricus Goossens