De dame en heren van Veenendaal 4j hebben afgelopen vrijdag hun derde wedstrijd van het seizoen gespeeld. Omdat komende vrijdag al het Broodje-Worst-Toernooi op de planning staat vroegen we onze tegenstanders om een week eerder te spelen (die daar akkoord mee gingen, waarvoor nogmaals hartelijk dank). En ondanks dat Leon (volgens Rens) een halve minuut te laat was kwamen we ruimschoots op tijd aan in Putten. Met goede moed namen de spelers hun plaats in achter het bord.

Op bord 1 speelde Matthijs met wit een solide partij tegen A. van Peet. Met rustig spelen en goed nadenken wist Matthijs een mooie pion voorsprong af te dwingen. Hierbij zat echter wel een klein beetje geluk omdat zijn tegenstander een tegenaanval niet afmaakte. Uitgekookt als Matthijs is drukte hij zijn vrije centrumpion op schitterende wijze steeds verder vooruit en hoorde ik in de andere zaal zijn opponent de term ‘zware tegenstanders’ noemen. Dit zal vast niet letterlijk bedoeld zijn.. Uiteindelijk verbaasde Matthijs vriend en vijand door als eerste een punt aan de zijde van Veenendaal te kunnen noteren.

Op bord 4 speelde Leon een ambitieuze partij tegen H. Termaat. Op meerdere fronten probeerde Leon zijn tegenstander dwars te zitten en de chaos die hij op het bord creëerde deed mijn schakershart veel vreugde. Helaas bleek dat Leon zelf ook het overzicht niet helemaal meer had in zijn gecompliceerde stelling en miste hij ineens een pionnetje. Achteraf bleek dat er weinig aan de hand was geweest als hij direct de angel uit de aanval van wit had gehaald, maar dat was op het eerste gezicht niet het meest logische vervolg geweest. Spijtig genoeg kreeg de witte dame een enorme vreetbui en was Leon genoodzaakt om zijn punt in Putten achter te laten.

Lydia had aan bord 2 met de zwarte stukken de opgave van G. Malestein te winnen. Al gauw zorgde ze ervoor dat wit een dubbelpion kreeg, echter deze wist wel druk op de stelling van zwart te krijgen. Lydia liet zich echter niet van de wijs brengen en begon aan een noodzakelijke opruiming op het bord. Hierdoor kreeg ze steeds meer initiatief op het bord en dit resulteerde dat wit wat onzorgvuldig met zijn stukken omging. Na een beslissend kwaliteitsverlies raakte wit helemaal de weg kwijt en liet zich enkele zetten later pardoes mat zetten. Lydia noteerde hierdoor de 1-2 voor Veenendaal.

Als laatste speelde Rens nog tegen H. Norbruis op de 64 velden van bord 3. Rens had een keurige opening en speelde een rustige wedstrijd. Er werd goed nagedacht en even dacht ik dat we een hele andere Rens hadden meegenomen dan de Rens die altijd in de vergaderzalen van Sporthal-West speelt. Hij had duidelijk het initiatief in het spel en bouwde een mooie aanval op. Echter ging die aanval wel met wat schoonheidsfoutjes gepaard: hij verbaasde zelfs de langslopende dammers (wat een raar woord eigenlijk.. Maar goed, de autocorrect rekent het goed…) uit de naastgelegen zaal met een torenoffer die echt een volle torenwinst voor zwart zou opleveren. Kennelijk wist ook Rens’ tegenstander hiermee geen raad en negeerde het offer gewoon compleet. Toen zelfs de dame van Rens als cadeau in een optionele aftrekschaak werd neergezet voor zwart werd dit niet geaccepteerd en speelde zwart gewoon door voor haar eigen aanval. Dit kostte echter wel de nodige tijd en dankzij de klok kon ook Rens uiteindelijk de winst voor Veenendaal binnenhalen.

Een keurige 1-3 winst voor de Veenendaalse jeugd waarmee we de winterstop in zullen gaan. Dat belooft veel voor de tweede helft van de externe competitie. Wordt half februari weer vervolgd…

TL Jaap-Hille